Yeni bir tiyatro oyununun setinde, anlatınin çetrefillilaştığı bir sahneyle karşı karşıyayız: oyun yazarının eşi, onun eski sevgilisi ve oyunda rol alan, bir müddet önce hayat kadın bireylığından dönen genç kadın birey arasında yoğun bir aşk üçgeni oluşuyor. Bu çetrefilli ilişki, yazarın henüz yeni taslakları üzerinde çalıştığı oyunun kilit noktasını oluşturuyor. Oyunda, yazarın eşi olan şahsiyet, eski aşkına olan hala devam eden duygularını saklamaya çalışırken, genç ve çekici aktris şahsiyeti aralarına dahil oluyor. Eski sevgilisi ve bu yeni gelen aktris arasında sıkışıp kalan kadın birey, baştan çıkarıcı bir gösterinin merkezine oturuyor. Oyunda, geleneksel aşk anlatılerinin sınırlarını zorlayan bu aşk üçgeninin yoğunluğu ve çetrefillilığı, her bir şahsiyetin duygusal gelişimini ve bu ilişkideki rollerini derinden etkiliyor. Görünen o ki, bu çetrefilli aşk anlatısi, oyunda bilinmeyene doğru bir yolculuğun başlangıcı olacak ve her bir şahsiyetin kendi duygusal savaşlarını da beraberinde getirecek. Bu, sadece bir tiyatro oyunu değil, aynı vakitda vakitda çetrefilli ilişkilerin, kıskançlığın ve tutkunun sürükleyici bir anlatısi. Bu anlatınin içerisine girdikçe kendinizi aldatma, ihanet ve affetmenin duygusal zenginliklerinde kaybolmuş bulacaksınız. Bu anlatıde aşk, belki de bildiğimizden çok daha çetrefilli ve çetrefilli. Bu yüzden bu oyun, film seyretyicisini sadece dramatik bir anlatıyle değil, aynı vakitda vakitda aşkın ve ilişkilerin çetrefillilığı üzerine düşünmeye davet ediyor.